Camiño Real do reino de Galicia
A casa de Austria estivo no trono de España durante os séculos XVI e XVII, pero a dinastía Habsburgo apenas mostróu interés pola mellora dos camiños e as vías de comunicación terrestres do seu reino peninsular. A chegada dos Borbóns a principios do século XVIII, introduciu aires renovadores nesta materia. Guiados polo asesoramento de pensadores e políticos ilustrados, impulsaron un conxunto de medidas encamiñadas a mellorar o estado dos camiños e a fomentar o tráfico de mercancías entre as diferentes rexións. Aunque comenzou coa idea Fernando VI, a Carlos III podemos atribuírlle un dos logros máis relevantes do seu reinado que foi o interese por todo o referente ás Obras Públicas, sobre todo en materia das comunicacións.
Sobre principios do 1750, os camiños existentes en toda España que eran útiles para a circulación rodada contaba con apenas dez mil quilómetros.Falábase de que eran uns camiños que máis ben eran pistas de terra, con trazados espontáneos sobre piso natural e carentes de pavimento, o que ocasionaba no verán unhas sendas polvorientas e en época de inverno barrancos impracticables.
Os problemas de comunicación territorial cos que se atopan os Borbóns ao chegar a España eran tremendos, por iso, decídese elaborar un sistema de estradas que comunicarían a Corte cos principais puntos da xeografía peninsular.Foi cuando no reinado de Carlos III iban a rexirse a través dun método para a construción dos “Caminos Reales”, onde se recollía no Real Reglamento e Instrucción.
Carlos III designa executar por Real Decreto do 10 de Xuño de 1761 e asinado tamén polo Marqués de Squilace ( Secretariode Estado e Facenda).
Unha das primeiras medidas que se tomaron foi a de nomear a Squilace, Superintendente General de Caminos.
O Real Decreto do 10 de Xuño do 1761 :
https://drive.google.com/open?id=0B4s6e6y9_tQYNVBVdFhfQ1U1N28

Todo comenzou cando Carlos III vendo o que Bernardo Ward ( ministro da Real Junta de Comercio y Moneda) propuxera no reinado de Fernando VI, os seis grandes camiños que partirían de Madrid en dirección á Coruña, Badajoz, Cádiz, Alacante e á raia de Francia ( tanto por Perpiñán como por Bayona ), iba realizar un modelo centralista, era por lóxica acorde coas ideas da nova monarquia.
Cando se suscita a súa construción, o tráfico rodado entre Galicia e Castilla era complicado polas dificultades do terreo. Ademais, esta rexión tiña poucos camiños, e a maioría estaban en mal estado, o que facía que só fose posible o transporte a lomos, algo que poñía en perigo vidas, o estado da carga, e aumentaba os custos.
Con respecto a nos, todo viña relacionado dado que na segunda metade do século XVIII, as diversas cidades galegas deciden expoñer ao goberno a súa situación, intentando atopar o xeito de cambiala, cousa que sucederá (polo menos aparentemente), cando se suscite a construción do camiño real ou estrada xeral de Galicia.
Esta vía vai constar de tres tramos: Benavente-A Coruña; A Coruña-Santiago; Santiago-Tui. En 1761 empezarase a construír o primeiro tramo.


O Camiño Real a Galicia no seu momento suscitou un gran debate, os máis ilustrados do momento defendían a ruta norte ( Benavente/Coruña), en cambio outros consideraban mellor a ruta sur ( Benavente/Vigo).
Así foi que o primeiro enxeñeiro xefe do Camino Real Gallego, José Crame, defendía a opción do trazado da ruta sur, pois había máis poboación e ademais había menos montaña. En cambio a coroa decidiu pola ruta norte ( debido máis ben por intereses políticos), dado que a monarquia impuxo o seu criterio, o enxeñeiro José Crame foi relevado do cargo e destinárono para A Habana.
Pero os representantes políticos das provincias do norte decidiron presionar para que se construísen ligazóns transversais que partisen dende o camiño norte cara ao sur, de esta maneira retrasaron en gran medida o acceso sur de Galicia a Meseta.
A situación deu un longo debate político, a rivalidade Coruña/ Vigo estaba xa presente naqueles anos…..
“los reyes solo han abierto una carretera desde Astorga hasta la Coruña por el país más esteril, sin duda con el solo objeto de conducir por ella trenes de artillería o los tesoros de la América a la Corte: dos Arzobispos gallegos dignos de los mayores elogios, los señores Rajoy y Malvar, han construido un camino hermoso desde la Coruña hasta el Puente S. Payo; por lo demás Galicia se halla en el estado primitivo de la naturaleza. Se ha mirado hasta aquí con bárbara indiferencia que fuese o no comunicable el mejor puerto de la España, como lo considera el sabio Jovellanos en su informe sobre la ley agraria, el famoso Vigo, con el país más pingüe de la Europa, quales son las riberas del Sil, del Miño y del Avia”.
Camiño Real Transversal de Santiago a Pontevedra:
Cando se decide realizar este camiño habían varias opcións de trazado, ao final decidíronse por Padrón (despois de que o enxeñeiro Francisco Sabatini redactase varias alternativas), estando á fronte do proxecto o enxeñeiro Bartolomé Amphoux.
Polo que respecta ao tramo entre Ponte Valga e Pontevedra foi construído por mediación do arcebispo Sebastián Malvar que financiou as obras, dicir que durante a realización das obras, neste tramo atoparíanse miliarios da Vía XIX.
Foi a partir do ano 1776 aproximadamente, cando se comezaron as obras da estrada desde Santiago a Tui, eran 108 quilómetros de percorrido e polo ano 1804 só chegara a Ponte Sampaio.
Mentres se comezaba a falar sobre as obras, non todo o mundo estaba de acordo na realización destas camiños principais, preferían que antes se levará a cabo a creación de camiños interiores nas provincias, pois si estes camiños interiores non estaban o suficientemente en condicións, moi mal íase a garantir a comercialización óptima para afluir aos camiños principais.
Un personaxe daquel momento como era Jovellanos, apuntaba que este tipo de modelo que se quería impoñer impediría ás provincias intervir nos seus propios traballos.
Pero tamén se daba a circunstancia que axudou moito a poder chegar a realizarse estes camiños dada a relativa paz social que había neses anos.
Devanditos camiños tiveron os seus altos e baixos para finalizar a súa construción, dado os custos que algúns deles chegaron a ter, finalizaron con bastantes anos de atraso.Estes camiños, na súa idea e forma, eran importados de Francia e caracterizábanse por ser grandes vías que enlazaban puntos principais ou ben estratéxicos , o que facía que o resto do territorio quedaba prácticamente illado, todo iso respondía máis ben sempre a cuestións políticas.Son numerosos os comentarios que sinalaban a gran anchura dos camiños principais e o estreitos que eran os camiños locais.
COMPOSICIÓN DAS BRIGADAS QUE TRABALLAN FACENDO OS CAMIÑOS :

Sobre o ano 1756, Tomás Fernández de Mesa comentaba que si se tiñan boas comunicacións lograríase que os negocios chegaríanse a realizar puntualmente, e así se aforraría moito diñeiro nas viaxes, dando lugar a relanzar a economía española, bastante atrasada con respecto ás demais cidades europeas.

Unha das normas que se poñerían en marcha para poder circular por estes camiños eran as ” REGLAS QUE DEBEN OBSERVARSE PARA LA CONSERVACIÓN DE LOS CAMINOS GENERALES”.
Estas regras tiveron gran importancia para que así se evitarán que os camiños se desgastarán.
As principais regras que podemos destacar eran : Os carros usarían rodas de llanta ancha e sen clavos prominentes, ademais os carros de llanta estreita e clavos prominentes pagarían o dobre portazgo polos danos que causarían, e prohibíase arrastrar madeiras por devanditos camiños.


**Extraída da Carta Geométrica de Domingo Fontan a foto do Camiño Real é a información.
Inicio das obras
As obras do camiño de Galicia comezáronse a raíz das representacións enviadas ao Consejo de Castilla polos deputados do reino de Galicia e o Comandante Xeral do mesmo, de maneira que en 1.760 as sete “ciudades capitales” galegas, a través da súa Audiencia, propuxeron tres tipos de tributos para a financiación: un maravedí en azumbre de viño, o residuo anual do sal, e o repartimiento por terzas e sextas partes.
Ao final, as obras sufragáronse co célebre imposto de dous reais en fanega de sal, establecido polo Decreto de 1.761, e incrementado nun para o caso concreto de Galicia. O primeiro trazado do camiño fíxoo o enxeñeiro José Crane no ano 1.762, aínda que non foi éste o que prosperóu, senón o proposto polo marqués de Croix. Os traballos propiamente devanditos comezaron na primavera de 1.763
El Juzgado de Correos y Caminos
de la Real Intendencia de Galicia y su archivo
PEDRO LÓPEZ GÓMEZ Universidad de A Coruña
Como en el resto de España, será en el XVIII cuando se pongan las bases administrativas, técnicas y económicas para la realización de las carreteras modernas. Las obras públicas formarán parte de la articulación territorial del Estado desde el punto de vista espacial, y su ejecución se encomendará a los ingenieros militares, cuya labor exigirá una labor previa de inventario y cartografiado. El R.D. de 10 de junio de 1761 será la base de la articulación radial de las carreteras españolas, de los grandes «caminos reales», cuya defensa técnica corrió a cargo de Fernández Mesa y del P. Martín Sarmiento10.
A las autoridades locales y vecindarios correspondía el cuidado de los cami- nos, veredas, puentes, etc., y a la Real Audiencia o a la Intendencia la supervisión de las obras, interfiriendo en ello el poder de los señores que cobraban los portazgos, como hacía la Condesa de Salvatierra con el Puente de Fillaboa, o los mutuos celos de las ciudades. Sólo personas ilustradas y clarividentes como el Arzobispo Rajoy, que emprendió las obras de la carretera de Santiago a Puente Valga, y su sucesor, el Arzobispo Malvar, que sufragó a su propia costa el tramo de Ponte Sampaio a Tui de este camino real, dentro de los límites del arzobispado, comprendían la importancia de unas buenas comunicaciones…..
https://ruc.udc.es/dspace/bitstream/handle/2183/12768/CC-88_art_6.pdf?sequence=1&isAllowed=y
Situación económica de Galicia :
https://drive.google.com/open?id=0B4s6e6y9_tQYTkowMm1JeGdUMFE
Parte da Información que se publica foi encontrada nas seguintes ligazóns :
https://carreterasengalicia.jimdo.com/2017/09/08/la-red-de-caminos-del-siglo-xviii-en-galicia/
Fai clic para acceder a CNHC1_052.pdf
Fai clic para acceder a 050107_Lindoso.pdf
Relacionado co Camiño e a N 550 :
https://roquecerponzons.wordpress.com/category/a-carretera-n-550/